امروزه، این ادعا برای مفسرین کتاب‌مقدس و کتب مسیحی جاافتاده که می‌گویند رسولی به نام یونیا وجود داشت. آیا این صحت دارد؟ برای بررسی این موضوع، ابتدا باید ببینیم کتاب‌مقدس دربارۀ رسولان چه می‌گوید.
عیسی ۱۲ مرد را به‌عنوان رسول انتخاب کرد
عیسی ابتدا ۱۲ رسول را انتخاب کرد که همگی آنها مرد بودند (متی ۲:۱۰). رسولان نماد یا نمایندۀ ۱۲ طایفۀ اسرائیل بودند که از ۱۲ پسر یعقوب گرفته شده بود. بنابراین، عیسی یک اسرائیلی جدید با ۱۲ رسول است. رسولان او رهسپار شدند تا انجیل را بشارت داده و امت‌ها را شاگرد سازند (متی ۱۸:۲۸). این ۱۲ رسول ۱۲ طایفۀ اسرائیل را داوری خواهند کرد (متی ۲۸:۱۹) و ۱۲ نام آنان بر شالوده های شهر آسمانی نوشته خواهد شد (مکاشفه ۱۴:۲۱).
مشخص نیست که چند رسول دیگر وجود داشت. می‌دانیم که متیاس جایگزین یهودا شد (اعمال ۲۶:۱) و فقط «مردان» [ἀνδρῶν] برای این مقام در نظر گرفته شده بودند (اعمال ۲۱:۱-۲۲). همچنین، می‌دانیم که پولس رسول به این گروه از رسولان اضافه شد، زیرا عیسی در راه دمشق او را [شخصاً] فراخواند (اعمال ۳:۹-۸) و پولس خود را به‌عنوان یک رسول معرفی کرد (رومیان ۱:۱؛ ۱۳:۱۱). اما او به ما می‌گوید که تعداد رسولان بیش از ۱۲ تن بود؛ او در اول قرنتیان ۵:۱۵-۷ می‌گوید که عیسی بر «خود را بر... دوازده تن [ظاهر کرد] سپس... بر همۀ رسولان.» اینکه این گروه از رسولان به چه کسی تعلق داشتند، مشخص نیست.
پولس از یعقوب، برادر عیسی به‌عنوان یک رسول نام می‌برد - «اما از سایر رسولان، به‌جز یعقوب، برادر خداوند، کسی دیگر را ندیدم» (غلاطیان ۱۹:۱؛ م.ک. اول قرنتیان ۷:۱۵). در اعمال ۴:۱۴ و ۱۴:۱۴ نیز برنابا به همراه پولس «رسول» [ἀπόστολος] خوانده شده است، اما این می‌تواند یک اصطلاح غیرفنی بوده و اشاره به یک فرستاده داشته باشد (م.ک. اعمال ۲:۱۳-۴). احتمالاً پولس آپولس را نیز جزو رسولان به شمار آورد (اول قرنتیان ۶:۴-۹). شاید سیلوانس و تیموتائوس را نیز در زمرۀ رسولان قرار داد (اول تسالونیکیان ۱:۱؛ ۶:۲-۷)، هرچند ممکن است منظور او فقط سیلوانس باشد، زیرا پولس در هیچ جای نامه‌هایش تیموتائوس را رسول خطاب نکرده است (دوم قرنتیان ۱:۱؛ فیلیپیان ۱:۱؛ کولسیان ۱:۱).
همۀ اینها به کنار، عیسی در ابتدا ۱۲ مرد را به‌عنوان رسول انتخاب کرد- «دوازده». این مردان گروه رهبری را تشکیل دادند که از «شاگردان» متمایز بود، زیرا گروه شاگردان شامل زنان نیز می‌شد. انتخاب ۱۲ مرد توسط عیسی، یک تصمیم صرفاً فرهنگی نبود، زیرا عیسی نسبت به از بین بردن خطاهای فرهنگی عاری و ترسی نداشت. بله درست است. او دوازده مرد را به‌عنوان رسول انتخاب کرد، چون خدا مردان را برای رهبری و کنترل کلیسا به خدمت گماشت نه زنان را، همان‌طور که در جایگاه‌های رهبری در طول تاریخ کتاب‌مقدس می‌توان دید.
پس یونیا چطور؟ (رومیان ۷:۱۶)
«و اَندرونیکوس و یونیاس خویشان و هم‌زندانیان مرا سلام نمایید که مشهور در میان رسولان هستند و قبل از من در مسیح بوده‌اند.»
فمنیست‌ها بحث می‌کنند که یک زن رسول به نام یونیا وجود داشت که پولس در کتاب رومیان به او اشاره می‌کند:
«به خویشاوندان من، آندرونیکوس و یونیا [Ἰουνιᾶν] (یونیاس در ترجمه‌های فارسی) که با من در زندان بودند، سلام برسانید. آنان در میان رسولان، از چهره‌های برجسته‌اند» (رومیان ۷:۱۶).
اما در این آیه شبهات زیادی وجود دارد که نمی‌توان با قطعیت گفت که یک زن رسول هم وجود داشت.
۱. نخست اینکه، اسم (Iounian) Ἰουνιᾶν به شکل مفعولی آمده، پس مشخص نیست اسم کوچک او چه بود، خانم یونیا یا آقای یونیاس (شکل کوتاه شدۀ یونیانوس یا یونانی شدۀ اسم عبری یونی). اکثر متون بحث می‌کنند که اسم مذکر یونیاس بعید می‌رسد که مدنظر باشد زیرا بسیار نادر بوده، اما اَل والترز مقاله‌ای جالب دارد که می‌گوید (Ἰουνιᾶν شکل یونانی اسم مذکر یهونی Yehunni) است.
۲. دوم اینکه، عبارت ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις (episemoi en tois apostolois) می‌تواند به این معنا باشد که یونیا/ یونیاس «[برای] رسولان، از چهره‌های برجسته» است (دیدگاه انحصاری) یا «در میان رسولان، از چهره‌های برجسته» است (دیدگاه فراگیر- به این معنا که یونیا جزو گروه «رسولان» بود). برخی محققین بحث کرده‌اند که مقایسۀ متن کتاب‌مقدس و متون یونانی آبا نشان می‌دهد که وقتی ἐν (en) پس از یک اسم شخصی و در حالت مفعولی بیاید- مثل رومیان ۷:۱۶- این نشان‌دهندۀ دیدگاه انحصاری است، در حالی که برای اسامی شخصی ἐν که با یک مضاف‌الیه می‌آیند، دیدگاه فراگیر مطرح است.
دیدگاه انحصاری، علاوه بر استدلال دستوری، می‌گوید که یونیا/ یونیاس «برای رسولان، از چهره‌های برجسته» است، با زمینۀ متن بیشتر می‌خواند، زیرا پولس در اینجا، آندرونیکوس و یونیا/یونیاس را «خویشاوندان» خود توصیف می‌کند و همین‌طور کسانی که «با من در زندان بودند»، اصطلاحاتی که برای کسانی غیر از رسولان نیز به کار رفته است (رومیان ۲۱:۱۶؛ کولسیان ۱۰:۴). منطقی است که این مسیحیان پارسا نزد سایر رسولان شناخته شده بودند ولی جزو آنان به شمار نرفته‌اند.
۳. سوم اینکه، حتی اگر رومیان ۷:۱۶ به اسم زنی به نام یونیا اشاره کند که به‌عنوان «رسول» معرفی شده «در میان رسولان»، این می‌تواند بدین معنا باشد که او در معنای غیرفنی «فرستاده» یا «نماینده» یک رسول بود (کلمۀ ἀπόστολος به فعل «فرستادن» ربط دارد)، یا می‌تواند به یک میسیونر یا موسس کلیسا اشاره داشته باشد. پولس کسانی را که مقام رسول را نداشتند، این‌گونه توصیف می‌کرد- «و دربارۀ برادرانمان [ἀπόστολοι] نیز باید بگویم که فرستادگان کلیساها و جلال مسیح‌اند» (دوم قرنتیان ۲۳:۸) و «افزون بر این، لازم می‌دانم اِپافرودیتوس را نزد شما باز پس فرستم، او را که از یک سو برادر، همکار و همرزم من است، و از سوی دیگر، فرستادۀ [ἀπόστολον] شما برای رسیدگی به نیازهای من» (فیلیپیان ۲۵:۲).
علاوه بر این، چرا باید پولس زنی را در ردۀ خود، دوازده رسول و یعقوب قرار دهد؟ (اول قرنتیان ۷:۱۵؛ غلاطیان ۱۹:۱). او حتی اپافرودیتوس را جزو این گروه به حساب نیاورد. اسامی آندرونیکوس و یونیا/یونیاس فقط در رومیان ۷:۱۶ ذکر شده و به نظر منطقی نمی‌آید که بگوییم آنها رسولان شناخته شده یا «برجسته» بودند- توصیفی که فقط برای رسولانی نظیر پطرس و یوحنا به کار رفته است.
در خاتمه، نمی‌توان با اطمینان گفت که رسولی به نام یونیا در کلیسا وجود داشته است. این متن مبهم است و متن دیگری در عهدجدید به این موضوع اشاره نکرده که یک زن می‌توانست در مقام رسول خدمت کند. در حقیقت، هر چیزی خارج از رومیان ۷:۱۶ تعلیم می‌دهد که فقط مردان می‌توانستند رسول باشند. با توجه به اینکه عیسی فقط مردان را به‌عنوان رسول برگزید، این ادعا که یونیا یک رسول زن بود، بار و مسئولیت سنگینی دارد که به آن به‌درستی پرداخته نشده است.
[1] John Calvin, Acts (The Crossway Classic Commentaries; eds. Alister McGrath and J.I. Packer; Wheaton, IL: Crossway, 1995), 237–238: “When Luke called Barnabas an apostle together with Paul, he was extending the meaning of the word beyond the primary order that Christ appointed in his church, just as Paul made Andronicus and Junias ‘outstanding among the apostles’ (Romans 16:7). Properly speaking, Paul and Barnabas were evangelists and not both apostles—unless perhaps because Barnabas was Paul’s colleague we give them both the same official rank; in that case he may appropriately be called an apostle.” Alternatively, Galatians 2:9 and 1 Corinthians 9:6 support Barnabas being understood as holding the office of apostle.
[2] Gene L. Green, The Letters to the Thessalonians (The Pillar New Testament Commentary; Grand Rapids, MI: Eerdmans, 2002), 126.
[3] Andreas Köstenberger and Margaret Köstenberger, God’s Design for Man and Woman (Wheaton, IL: Crossway, 2014), 93: “If Jesus had wanted to include women leaders in his apostolic circle out of principle, he would have done so. He was the Messiah, the Son of God, God’s representative to humanity. If there had been a new pattern of leadership that God wanted to establish with regard to gender roles, Jesus would have established it.”
[4] Albert Wolters, “ΙΟΥΝΙΑΝ (Romans 16:7) and the Hebrew Name Yehunni,” Journal of Biblical Literature 127 (2008): 397–408.
[5] Michael Burer and Daniel B. Wallace, “Was Junia Really an Apostle? A Re-examination of Rom 16.7,” New Testament Studies 47 (2001): 76–91. Burer and Wallace argue that J.B. Lightfoot’s 1865 commentary heavily influenced scholars toward the inclusive view because he had a legendary reputation as a grammarian, but that he provided no support for this view other than that it was held by the Greek fathers. Burer later responded to critics and provided additional information in Michael Burer, “ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις in Rom 16:7 as ‘Well Known to the Apostles’: Further Defense and New Evidence,” Journal of the Evangelical Theological Society 58/4 (2015): 731–755.
[6] BDAG, 122, cites Philippians 2:25 and 2 Corinthians 8:23 under the definition “delegate, envoy, messenger.”
[7] Köstenberger and Köstenberger, God’s Design for Man and Woman, 155: “In all probability, then, Andronicus and Junia were a distinguished missionary couple.”
Donate to farsi ministry
Comments