آیا در عهد جدید دربارۀ دو عطیه متفاوتِ زبان صحبت می‌شود؟

آیا در عهد جدید دربارۀ دو عطیه ی مختلف زبانها صحبت می‌شود؟

آیا واقعاً عطیه زبانها در اعمال رسولان همان است که در اول قرنتیان آمده است؟

ناتان بوزنتس

در ابتدا آنچه را که در اعمال و اول قرنتیان گفته شده است مقایسه می‌کنیم:

1) اعمال رسولان. معجزه سایر زبانها در اعمال مستقیماً با عمل روح القدس مرتبط است (4:2، 18؛ ۴۴:۱۰-۴۶؛ 6:19). در اصل صحبت به زبانها گواهی بر پذیرش «عطیه» (dorea) روح القدس است (45:10).

اول قرنتیان. مانند اعمال عطیه زبانها در اول قرنتیان مستقیماً با عمل روح القدس مرتبط است (1:12، 7، 11 و غیره). عطیه زبانها همچنین به عنوان گواهی (یا «ظهور») پذیرش روح القدس (7:12) می‌باشد.

2) اعمال رسولان. مطابق با پطرس در اعمال ۱۵:۱۱-۱۷ دلالت بر این دارد كه در باب 10 اعمال رسولان همان زبانهای باب 2 اعمال رسولان وجود دارد و حتی می‌گوید كه كورنلیوس و خانواده اش همان عطایا (dorea) را همچون رسولان در روز عید پنطیکاست پذیرفتند. این نشان می‌دهد که عطیه زبانها به رسولان (در اعمال 2) فقط به رسولان محدود نشده بود، بلکه حتی (حداقل) کورنلیوس و خانواده اش (اعمال 10) و کمی بعدتر پیروان آپولس نیز آنرا دارا بودند (نگاه کنید به اعمال 19).

اول قرنتیان. پولس به عنوان رسول دارای عطیه زبانها (18:14) بود. در همان زمان، او تایید کرد که افرادی با این عطیه در کلیسای قرنتس وجود دارند.

3) اعمال رسولان. در باب 2 اعمال رسولان، توصیف معجزه توانایی فراطبیعی برای صحبت به زبانهای دیگر، یعنی زبانهای خارجیِ [ملل مختلف] بود (4:2، 9-11).

اول قرنتیان. همچون در اعمال، عطیه زبانهای غیر به یکی از عطایای تکلم مربوط می‌شود (30:12؛ ۵،۲:14). این واقعیت که می‌توان تفسیر/ ترجمه کرد (10:12؛ 5:14، 13) نشان می‌دهد که این زبان‌ها واقعی و خارجی بوده‌اند، مشابه زبان‌ها در باب 2 اعمال. این موضع با این واقعیت زمانی مستحکمتر می‌شود که پولس در 10:14-11 مستقیماً تکلم به زبانها را به همراه زبانهای غیر در کنار هم قرار می‌دهد و همچنین به اشعیا 11:۲۸-12 اشاره می‌کند.

4) اعمال رسولان. معمولاً در اعمال زبانها توسط واژه‌های یونانی gloss نامیده می‌شوند (۱۱،۴:2؛ 46:10؛ 6:19)، گرچه واژه گویش (dialecto) نیز دو بار استفاده می‌شود (۶:۲، 8).

اول قرنتیان. همچون در اعمال، اول قرنتیان 12–14 معمولاً واژه‌ها gloss نامیده می‌شوند (10:12 ، 28 ؛ 8،1:13؛ 14: 2، 4، 5، 9، 13، 18، 19، 22، 23، 26، 27، 39) ، هر چند پولس دو بار از واژه phoneo استفاده می‌كند (در 14: 10–11).

5) اعمال رسولان. طبق اعمال، صحبت به زبانها به عنوان نشانه‌ای برای غیر یهودیان و امتها داده شده بود (2: 5، 12، 14، 19).

اول قرنتیان. همانطور که در اعمال، عطایای زبان برای غیر یهودیان و امتها نشانه بود (14: 21–22؛ با اشعیا 11:28 مقایسه کنید). توجه داشته باشید که در 22:14 این عطیه حتی «نشانه» نامیده می‌شود (همان کلمه «نشانه / آیت» که در اعمال 22:2 است). بنابراین استفاده از زبانها توسط قرنتیان یک نشانه بود، همانطور که استفاده از زبانها توسط رسولان نشانه بود.

6) اعمال رسولان. صحبت به زبانهای دیگر ارتباط تنگاتنگی با نبوت (2: 16-18 ؛ 19: 6) و سایر نشانه‌های انجام شده توسط رسولان دارد (43:2).

اول قرنتیان. همچون در اعمال، عطاء زبانها با نبوت ارتباط تنگاتنگی دارد (به کل باب‌های 12-14 مراجعه کنید).

7) اعمال رسولان. در روز عید پنطیکاست، برخی از یهودیان بی‌ایمان وقتی می‌شنیدند که رسولان در حال صحبت کردن به زبانهای دیگر هستند (که برای این یهودیان غیر قابل درک بود)، آنها را به مست بودن متهم می‌کردند.

اول قرنتیان. با وضعیت مشابه در اعمال، پولس می‌گوید که بی‌خدایان قرنتیان را به «دیوانه بودن» (شبیه به مستان) متهم می‌کنند، ولی اگر زبانشان تفسیر نشود (23:14)، یعنی برای شنوندگان نامفهوم خواهد ماند.

اطلاعات کتاب مقدس از مشاهدات فوق، این نتیجه را تأیید می‌کند که عطیه زبانهایی که در اول قرنتیان توصیف شده است، نشان دهنده همان پدیده‌ ی شگفت‌انگیز زبانهایی است که در اعمال از آنها صحبت می‌شود.

به این می‌توان اضافه کرد که لوقا نویسنده اعمال، از نزدیکان پولس رسول نویسنده اول قرنتیان بود. علاوه بر این، کتاب اعمال رسولان پس از اول قرنتیان نگاشته شده است. بنابراین بعید به نظر می‌رسد که لوقا از همان اصطلاحات پولس استفاده می‌کرد، اگر می‌دانست که این پدیده‌ها به طور قابل توجهی متفاوت هستند و خصوصاً با توجه به اینکه این امر می‌توانست منجر به سردرگمی بیشتر در مورد عطاهای روحانی شود، چرا که در کلیسای قرنتس آشفتگی و سردرگمی به اندازه کافی وجود داشت.

بعلاوه پدران كلیسا، عطیه زبانها در اعمال رسولان

و عطیه زبانها در اول قرنتیان را یكسان دانسته‌اند.

*****

در مورد اول قرنتیان باب‌های 12 و 14 چه؟

آیا در آنها از عطایای مختلف زبان صحبت می‌شود؟

من مطمئن هستم که پاسخ به این سوال منفی است. این هم چند دلیل متعدد:

1) اول قرنتیان 12. در 7:12 و 12: 14–26 پولس تأکید می‌کند که هدف از همه عطایای روحانی – از جمله زبان‌ها – ساخت و بنای کلیسا است. همان ایده در باب 13 مورد تأکید قرار گرفته است، جایی که پولس اشاره می‌کند که اگر عطایا با محبت فداکارانه مشخص نشوند با تمام وجود شکوه خود بی‌فایده هستند.

اول قرنتیان 14. همانطور که در باب 12 پولس تأکید می‌کند، هدف از زبان‌ها – ساخت و بنای کلیساست (5:14، 6، 12، 13، 17، 26).