مسیحیان چگونه باید از عهد عتیق برای راهنمایی اخلاقی استفاده کنند؟
اگر تمامِ عهد موسی لغو شده باشد، آیا باز هم میتوانیم از مطالعه آن حکمت به دست آوریم و بهره ببریم؟ چگونه میتوانیم بدانیم کدام قوانین عهد عتیق برای ما امروز راهنمایی حکیمانه است و کدام یک فقط برای اسرائیل و تا قبل از زمان مسیح بوده است؟
الف - مشکل همبستگی بین احکام عهد موسی و عهد جدید
آ. برخی از احکام عهد موسی با عهد جدید موافق است
بنابراین، هنگامی که کتاب مقدس را می خوانیم، به وضوح متوجه می شویم که برخی از قسمت های عهد موسی با تعالیم عیسی مسیح و نویسندگان عهد جدید مطابقت کامل دارد. برای مثال:
۱) تثنیه ۵:۶ «پس یهُوَه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما.» عیسی این آیه را در عهد جدید نقل می کند (متی ۳۷:۲۲؛ مرقس ۳۰:۱۲؛ لوقا ۲۷:۱۰را ببینید).
۲) لاویان ۱۸:۱۹«... و همسایه خود را مثل خویشتن محبت نما. من یهوه هستم.» این آیه همچنین در عهد جدید نقل شده است (متی ۱۹:۱۹؛ ۳۹:۲۲؛ مرقس ۳۱:۱۲؛ رومیان ۹:۱۳؛ غلاطیان ۱۴:۵؛ یعقوب ۸:۲ را ببینید). به علاوه، برخی از ده فرمان، مانند ممنوعیت های بت پرستی، کفر، قتل، زنا، و دزدی، در عهد جدید نیز یافت می شود (اول یوحنا ۲۱:۵؛ یعقوب ۱۲:۵؛ اول یوحنا ۱۵:۳؛ اول قرنتیان ۶:۹-۱۰؛ افسسیان ۲۸:۴).
ب. برخی از احکام عهد موسی با عهد جدید مطابقت ندارد
برخی از قوانین عهد عتیق برای تعلیم و عمل عهد جدید کاملاً بیگانه به نظر می رسند، و برخی از آنها کاملاً توسط آموزه های عهد جدید باطل شده اند. اکثریت قریب به اتفاق مسیحیان امروز موافقند که این قوانین امروز برای هیچ کس الزام آور نیست:
۱)لاویان ۵:۱۱-۸ « و وَنَک، زیرا نشخوار میکند اما شکافته سم نیست، این برای شما نجس است. و خرگوش، زیرا نشخوار میکند ولی شکافته سم نیست، این برای شما نجس است. و خوک، زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیکن نشخوار نمیکند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید، اینها برای شما نجساند.
۲) لاویان باب ۲۰ - مجازات اعدام برای:
• بت پرستی (آیه ۱-۵؛ تثنیه ۱:۱۳-۵ رجوع کنید)
• توسل به فالگیران (آیه ۶)
• بی حرمت کردن پدر و مادر (آیه ۹)
• زنا (آیه ۱۰)
• زنا با محارم (آیه ۱۲)
• همجنس گرایی (آیه ۱۳)
• نزدیکی با حیوانات (آیه ۱۵-۱۶)
• نزدیکی در دوران قاعدگی (آیه ۱۸)
• جادوگری (آیه ۲۷)
• نبوت های دروغین (تثنیه ۱:۱۳-۵)
۱) لاویان ۱۲:۲۳-۱۳ «همان روز یک بره یک ساله سالم و بی عیب بعنوان قربانی سوختنی به من تقدیم کنید. برای هدیه آردی آن، دو کیلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زیتون آورده، بر آتش به من تقدیم کنید؛ این هدیه مورد پسند من است. یک لیتر شراب هم بعنوان هدیه نوشیدنی تقدیم نمایید».
۲) لاویان ۱۶:۲۴«و هر که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.»
ج. ما اصلِ عهد جدیدی را اعلام و پیروی می کنیم:
عهد موسی (خروج ۲۰) پس از مرگ مسیح دیگر معتبر نیست و اکنون مسیحیان مطابق با مفاد عهد جدید زندگی می کنند. با این حال، عهد عتیق همچنان منبع ارزشمندی از حکمتِ اخلاقی است که به همان شیوه نویسندگان عهد جدید باید مورد استفاده قرار گیرد.
ب. عهد موسی هنوز در طول خدمت زمینی عیسی به قوت خود باقی بود
آ. اولاً، عیسی هرگز حتی یک فرمان از عهد موسی را نشکست. عیسی "از زنی متولد شد که تابع شریعت بود" (غلاطیان ۴:۴ ب). غیرقابل تصور است که مسیح بتواند یک فرمان از شریعت موسی را بشکند و سپس به یهودیان بگوید: "کدام یک از شما مرا به گناه محکوم خواهد کرد؟" (یوحنا ۴۶:۸؛ همچنین رجوع کنید به رومیان ۱۹:۵؛ ۳:۸؛ دوم قرنتیان ۵:۲۱؛ عبرانیان ۱۵:۴؛ اول پطرس ۲۲:۲؛ اول یوحنا ۵:۳). آیات متعددی در اناجیل وجود دارد که نشان می دهد مسیح از شریعت اطاعت می کرد:
۱) به عنوان مثال، پس از شفای جذامی، به او گفت: «احتیاط نما کسی را مطلع نسازی، بلکه رفته، خود را به کاهن بنما و آن هدیهای را که موسی فرمود، تقدیم کن تا بجهت ایشان شهادتی باشد» (متی ۴:۸). کسی که شفا یافته بود باید قانون عهد عتیق را اجرا می کرد.
۲) مسیح هدایایی را برای معبد طبق شریعت پرداخت کرد (متی ۲۴:۱۷-۲۷؛ رجوع کنید به خروج ۱۳:۳۰؛ ۲۶:۳۸).
۳) در پاکسازی معبد، مسیح صرفاً معبد را به کارکردِ مناسب خود بازگرداند، کسانی را که آن را به مرکز فعالیت تجاری تبدیل کرده بودند بیرون کرد و هدف واقعی معبد را به آنها یادآوری کرد: «خانه من خانه دعا نامیده خواهد شد.» (متی ۱۳:۲۱؛ رجوع کنید به مزمور ۵:۹۴؛ اشعیا ۷:۵۶).
۴) خداوند فریسیان را به دلیل گزینشی عمل کردن در حفظ شریعت موسی محکوم کرد (متی ۲۳:۲۳؛ رجوع کنید به امثال ۳:۲۱؛ میکاه ۸:۶). مسیح فریسیان را فراخواند تا تمام شریعت را انجام دهند، و نه فقط آنچه را که می خواهند - ده یک از نعناع، زیره و غیره.
۵) عیسی در پایان خدمت خود، غذای عید فصح را با شاگردانش مطابق شریعت خورد (متی ۱۷:۲۶-۲۹؛ لاویان ۵:۲۳-۶؛ اعداد ۱۶:۲۸-۱۷؛ متی ۱۷:۲۶-۲۹؛ اعداد ۱۶:۲۸-۱۷. تثنیه ۱:۱۶-۴).
ب. دوم، مسیح در موعظه های خود درباره پادشاهی خدا لغو عهد موسی را پیش بینی کرد.
۱) بیشتر تعالیم مسیح به پادشاهی خدا اختصاص داشت و هم زمان خدمت زمینی عیسی (تحت عهد موسی) و هم به دوران عهد جدید مربوط میشد.
۲) پادشاهی خدا سلطنت خدا در قلب وزندگی مردم است، و به طور فزاینده ای در طول خدمت زمینی عیسی آشکار شد. اگرچه خداوند طبق عهد موسی زندگی می کرد، آمدن ملکوت خدا مانند شراب نو بود که باید در مشک های تازه ریخته می شد (متی ۱۴:۹-۱۷).
۳) به ما کمک می کند بفهمیم که چرا بسیاری از آموزه های مسیح (متی بابهای ۵-۷ وغیره) مستقیماً در زندگی ما به عنوان مسیحیان امروزی قابل استفاده است.
ج. عهد موسی پس از مرگ مسیح پایان یافت
آ. ارمیا نبی پایان عهد موسی را با ظهور عهد جدید پیشگویی کرد (ارمیا ۳۱:۳۱-۳۴)
ب. در شام آخر، عهد جدید توسط مسیح اعلام شد (لوقا ۲۰:۲۲). اجرای عملی عهد جدید، زمانی که خون مسیح ریخته شد، رخ داد (متی ۲۸:۲۶؛ عبرانیان ۱۷:۹). بنابراین، این دلیل روشنی است که عهد قدیمی پایان یافت وعهد جدید در زمان مرگ مسیح آغاز شد.
ج. در دوم قرنتیان ۱۴:۳ پولس عهد جدید را در مقابل «عهد عتیق» قرار می دهد. عهد عتیق همان عهدی است که خداوند در زمان موسی با اسرائیل بست. پولس آن را «خدمتِ مرگ حکاکی شده بر سنگ» می نامد (خروج ۲۰) و به شکوهِ چهره موسی اشاره می کند (دوم قرنتیان ۷:۳؛ رجوع کنید به خروج ۲۹:۳۴-۳۵). پولس عهد جدید را "خدمت روح" می نامد (آیه ۸). در این زمینه، پولس می گوید که عهد عتیق «در حال پایان یافتن بود» (آیه ۱۱، ۱۳).
ب. استدلال مفصل تری در مورد خاتمه عهد موسی در عبرانیان ۷-۱۰ یافت می شود.
۱. عبرانیان ۷ بیان می کند که عیسی "به حکم ملکیصدق تا ابد کاهن شد" (عبرانیان ۱۷:۷).
الف) اما اگر عیسی "بر اساس دستور ملکیصدق" و نه "بر اساس دستور هارون" (آیه ۱۱) کاهن شد، در این صورت نظام جدیدی از قوانین ایجاد شد، زیرا واضح است که "وقتی در قوانین کهانت تغییر ایجاد بشود، مسلماً تغییری در شریعت رخ خواهد داد» (آیه ۱۲).
ب) بنابراین، عیسی «شفیع عهدی بهتر» شد (آیه ۲۲). نظام حقوقی قدیم - عهد موسی - به پایان رسید و یک نظام حقوقی جدید به اجرا درآمد - عهد بهتر (عهد جدید).
۲. عبرانیان باب ۸-۱۰. بیش از این پیش اثبات می کند که عهد موسی از اعتبار افتاده است.
الف) نگارنده توضیح می دهد که خدمت مسیح برای گشایش و مکاشفه عهد جدید بسیار بهتر از خدمت عهد قدیم - عبرانیان ۶:۸-۱۳ هم از نظر کیفیت (نوشته در دل) و هم از نظر نتیجه (بخشش، شناخت خداوند و...) بهتر است.
ب) در عبرانیان ۱:۹، نویسنده میگوید که «پس آن عهد اوّل را نیز فرایض خدمت و معبد زمینی بود.» و سیستم قربانی کاهنان عهد عتیق را به تفصیل توضیح میدهد. اما او همچنین توضیح می دهد که مسیح به عنوان کاهن اعظم با خون خود وارد خیمه ای بهتر در آسمان شد (آیه ۱۱-۱۲). به عبارت دیگر، قربانی عیسی در معبد آسمانی تقدیم شده است، نه در عهد عتیق زمینی، و این نشان می دهد که عهد عتیق قدیمی است.
ج) نتیجه چیست؟ امروز عهد جدید در حال اجرا است: "پس او مدافع عهد جدید است" (عبرانیان ۱۵:۹).
د) به عبرانیان ۱۰ می گوید که قربانی های عهد عتیق دیگر مورد نیاز نیست، زیرا یک قربانی کامل آورده شد، که همه گناهان را پوشاند و نجاتِ کامل را بخشید (آیه ۱۴-۱۸).
ه) اکنون راه جدیدی برای ورود به قدسِ آسمانی از طریق خون عیسی مسیح (آیه ۱۹) ، که کاهن اعظم در خانه خداست (آیه ۲۰-۲۱) برای ما باز شده است.
آ. در غلاطیان ۱۹:۳-۲۵، پولس روشن میسازد که کل نظام شریعتی که تحت فرمان موسی وضع شده موقتی بود و دیگر در مورد ما صدق نمیکند، زیرا «پس شریعت ناظم ما شد تا به مسیح برساند تا از ایمان عادل شمرده شویم. امّا چون ایمان آمد، دیگر زیر دست ناظم نیستیم.» (غلاطیان ۲۴:۳-۲۵). پولس با گفتن «دیگر تحت ناظم نیست» (آیه ۲۵)، روشن میسازد که ما دیگر تحت مقررات دقیق شریعت موسی نیستیم.
د. پولس در رومیان ۴:۷-۶ می نویسد: «بنابراین، ای برادران من، شما نیز بواسطهٔ جسد مسیح برای شریعت مُرده شدید تا خود را به دیگری پیوندید، یعنی با او که از مردگان برخاست، تا برای خدا ثمر آوریم.». (رومیان ۴:۷). سپس می افزاید: «امّا اکنون چون نسبت به آن چیزی که در آن بسته بودیم مُردیم، از شریعت آزاد شدیم، تا اینکه در تازگی روح بندگی میکنیم نه در کهنگی نوشته». (رومیان ۶:۷). زندگی مطابق «کلام قدیم» ـــــــــ زندگی تحت عهد موسی است، جایی که «حکمِ» شریعت سلطنت می کرد. اما در مسیح ما از محکومیتِ آن آزاد شده ایم. به طوری که ما اکنون می توانیم خدا را "در روحی تازه" خدمت کنیم - ما در مورد زندگی در عصر روح القدس تحت عهد جدید صحبت می کنیم.
ه. در اول قرنتیان ۲۰:۹- ۲۱ پولس شهادت می دهد: «و یهود را چون یهود گشتم تا یهود را به دست آورم و اهل شریعت را مثل اهل شریعت تا اهل شریعت را به دست آورم؛ و بیشریعتان را چون بیشریعتان شدم، هرچند نزد خدا بیشریعت نیستم، بلکه در مسیح شریعت در من است، تا بیشریعتان را به دست آورم؛»
۱. استراتژی. پولس در اعلام انجیل باید برای همه را "همه کس" می شود تا آنها را برای مسیح به دست آورد. با این حال، این بدان معنا نیست که او تمام حدود مواضعِ اخلاقی را زیر پا گذاشته و به یک نسبیگرای اخلاقی تبدیل شده است. او به سادگی می گوید که اگر از او خواسته می شد برخی از قوانین را رعایت کند، این کار را انجام داد تا به موعظه انجیل آسیبی وارد نشود. من با یهودیان عهد موسی را حفظ کردم (اعمال رسولان باب ۲۱ آیات ۲۱ تا ۲۶). با غیریهودیان، او از شریعت آزاد بود. و او این کار را انجام داد نه به این دلیل که خودش تصمیم گرفت، بلکه به این دلیل که این دستورات ماهیتی موقتی داشتند که پیش تر در مسیح تحقق یافته بودند.
۲. اما پولوس به سرعت میگوید که او هرگز یک "ضد شریعت/قانون" نبوده است. او می نویسد: «برای افراد غریبه با قانون» «مثل بیگانه با شریعت بود اما بیگانه با خدا نبود». یعنی او هنوز در چارچوب برخی تعهدات اخلاقی نسبت به خدا بود و این تعهدات دستورات مسیح بود: «اما تحت شریعت مسیح» (آیه ۲۱).
ج. متن مهم دیگر ــ افسسیان ۱۳:۲-۱۶ است: «امّا اکنون در مسیحْ عیسی، شما که در آن وقت دور بودید، به خون مسیح نزدیک شدهاید. زیرا که او صلح ما است، که هر دو را یک گردانید و دیوار جدایی را که در میان بود منهدم ساخت، و دشمنی، یعنی شریعت احکام را که در فرایض بود، به جسم خود نابود ساخت تا که آشتی کرده، از هر دو یک انسان جدید در خود بیافریند. و تا هر دو را در یک بدن با خدا آشتی دهد، بوسیلۀ صلیب خود که بر آن دشمنی را کُشت،».
۱. پولس رسول میگوید که عهد موسی دیگر از کار افتاده است، و شاهد این واقعیت چنین آشکار میشود که قوم خدا دیگر فقط قوم یهود نیستند، بلکه متشکل از یهودیان و غیریهودیان هستند که به مسیح اعتماد کردهاند.
۲. تفرقه و دشمنی که بین یهودیان و غیریهودیان وجود داشت، دیگر در کلیسا وجود ندارد. مسیح اتحاد خودش را حکم فرما کرد، قوانینی را که قوم یهود را به عنوان قوم جداگانه ای متمایز می کرد، لغو کرد، قوانینی که پولس آنها را «قانون احکام، مکتوب بر قلبِ سنگی» می نامد. شکی نیست که پولس به همان احکامی اشاره می کند که عهد موسی را شکل داد.
د. پرده پاره شده در معبد نیز، خاتمه عهد موسی را تأیید می کند. در متی ۵۰:۲۷-۵۳ می خوانیم: «عیسی باز به صدای بلند فریاد زده، روح را تسلیم نمود. که ناگاه پردۀ معبد از بالا تا پایین دو پاره شد و زمین متزلزل و سنگها شکافته گردید، و قبرها گشاده شد و بسیاری از بدنهای مقدّسین که آرامیده بودند برخاستند، و بعد از برخاستن وی، از قبرها برآمده، به شهر مقدّس رفتند و بر بسیاری ظاهر شدند». (متی ۵۰:۲۷-۵۳؛ مرقس ۳۸:۱۵؛ لوقا ۴۵:۲۳).
۱. خدا با این عمل نشان داد که نظام قدیمی کهانت و قربانی کردن، که به موجب آن هیچ کس جز کاهن اعظم نمی توانست وارد مکان مقدس شود و در حضور خدا باشد، به پایان رسیده است.
۲. از این پس، ایمانداران از طریق عیسی مسیح و قربانی او نزد خدا خواهند آمد و به حضور خود او به آسمان وارد خواهند شد (عبرانیان ۱۶:۴)، و محدود به معبد زمینی نخواهند بود. نظام قوانین عهد موسی که کاملاً با دوره ای که خدا آن را در نظر گرفته بود، تکمیل شد.
د. عهد جدید تعلیم می دهد که برخی از الزامات خاصِ شریعت موسی لغو شده است.
آ. مسیحیان دیگر نباید قربانی های عهد عتیق را تقدیم کنند
۱. عبرانیان ۷-۱۰ استدلال بیشتری ارائه می دهد که اکنون یک کاهن اعظمِ جدید (عیسی)، یک قربانی تازه (فدیه عیسی) و یک معبد نو (در آسمان) وجود دارد. اگر مسیحیان می بایست برای گناهان خود در معبد اورشلیم قربانی می کردند، به این معنی است که قربانی مسیح کافی نیست.
۲. اما در عهد جدید یک جایگزین روحانی برای همه این قربانی ها وجود دارد. مسیحیان باید «قربانی ستایش به خدا تقدیم کنند» (عبرانیان 13:15)، و هنگامی که به امور نیکو و مشارکت می پردازند، «... چنین قربانی هایی برای خدا پسندیده است» (آیه ۱۶).
۳. پولس وقتی می نویسد که مسیحیان باید تمام زندگی خود را به خدا بدهند، از زبان مشابهی استفاده می کند و می گوید: «پس ای برادران، شما را به رحمتهای خدا استدعا میکنم که بدنهای خود را قربانی زنده، مقدّس، پسندیدهٔ خدا تقدیم کنید، که عبادت معقول شما است.» (رومیان ۱:۱۲).
۴. پولس همچنین میگوید که وقتی کلیسای فیلیپی کمکهای مادی برای او فرستاد، « ولی همهچیز دارم و به وفور دارم. پُر گشتهام چونکه هدایای شما را از اَپَفْرُدِتُس یافتهام که عطر خوشبوی و قربانی مقبول و پسندیدهٔ خداست.» بود (فیلپیان ۱۸:۴).
۵. علاوه بر این، پولس تعلیم می دهد که مسیحیان خود معبدی تازه هستند: «آیا نمیدانید که معبد خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است؟». (اول قرنتیان ۱۶:۳؛ ۱۹:۶).
۶. پطرس همچنین میگوید که مسیحیان معبد جدید هستند، «یک خانه روحانی»، «شما نیز، مِثلِ سنگهای زنده بنا کرده میشوید، به عمارت روحانی و کِهانتِ مقدّس، تا قربانیهای روحانی و مقبول خدا را بواسطهٔ عیسی مسیح تقدیم کنید.» (اول پطرس ۵:۲). پطرس تعلیم می دهد که دیگر نیازی به کاهنانی نیست که از نسل لاوی باشند، «زیرا امّا شما نژادی برگزیده و کشیشانی شاهانه و امّت مقدّس و قوم خاصّ خدا هستید،..» (اول پطرس ۹:۲).
ب. مسیحیان دیگر نباید ختنه شوند
توجه به این نکته مهم است که ختنه شرط لازم برای اجرای شریعت موسی بود (لاویان ۳:۱۲؛ لوقا ۵۹:۱). اما اکنون مسیحیان مجبور نیستند این قانون را رعایت کنند.
۱. مسیحیان نباید این آیین ختنه را رعایت کنند
الف. پولس رسول صریحاً به مسیحیان غلاطیه اعلام می کند: «اینک، من پولُس به شما میگویم که اگر ختنه شوید، مسیح برای شما هیچ نفع ندارد. بلی باز به هرکس که ختنه شود شهادت میدهم که مدیون است که تمامی شریعت را بجا آورد. همهٔ شما که از شریعت عادل میشوید، از مسیح جدا شده و از فیض ساقط گشتهاید.» (غلاطیان ۲:۵-۴).
ب. در غلاطیان ۱۱:۵ او می نویسد: «امّا ای برادران اگر من تا به حال به ختنه موعظه میکردم، چرا جفا میدیدم؟ زیرا که در این صورت اهانت صلیب برداشته میشد».
ج. در فلیپیان ۲:۳-۳ پولس به ایمانداران هشدار می دهد: «از سگها باحذر باشید. از عاملان شریر باحذر باشید. از مُثلّهکنندگان باحذر باشید. زیرا ختنهشدگان ما هستیم که خدا را در روح عبادت میکنیم و به مسیحْ عیسی فخر میکنیم و بر جسم اعتماد نداریم.»
د. شورای اورشلیم تایید شد برای نجات نیازی به رعایت قانون ختنه ندارد (اعمال رسولان ۲۳:۱۵-۲۹).
۲. همانطور که قربانی های عهد عتیق و ختنه وجود دارد، در عهد جدید همتای روحانی وجود دارد.
الف. پولس به مسیحیان کولسی نوشت: «و در وی ختنه شدهاید، به ختنهای که به دست نشده است، یعنی بیرون کردن بدنِ گناهانِ جسمانی، بوسیلهٔ ختنۀ مسیح». (کولسیان ۱۱:۲).
ب. در رومیان، پولس به تفصیل توضیح می دهد که این ختنه یک تغییر قلبی است، به طوری که قلب ما دیگر در برابر خدا سخت نمی شود، بلکه به روح القدس پاسخ می دهد، زیرا «بلکه یهودی آن است که در باطن باشد و ختنه آنکه قلبی باشد، در روح نه در حرف که تحسین آن نه از انسان بلکه از خداست.» (رومیان ۲۹:۲).
ج. مسیحیان دیگر مجبور نیستند از قوانین غذایی/خوراکیِ عهد عتیق پیروی کنند.
۱. مرقس می گوید که عیسی «تمام غذاها را پاک اعلام کرد» (مرقس ۱۹:۷) وقتی تعلیم داد که «هر چه از بیرون وارد شخصی شود نمی تواند او را نجس کند»، اما «آنچه از شخص خارج می شود او را نجس می کند»، برای مثال، افکار شیطانی، زنا، قتل، دزدی، و غیره (آیه ۲۱-۲۳).
۲. پولس این را تایید می کند. «میدانم و در عیسی خداوند یقین میدارم که هیچ چیز در ذات خود نجس نیست جز برای آن کسی که آن را نجس پندارد؛ برای او نجس است.» (رومیان ۱۴:۱۴). در ادامه می فرماید: «بجهت خوراک کار خدا را خراب مساز. البتّه همه چیز پاک است، امّا بد است برای آن شخص که باعث لغزش را میخورد.» (رومیان ۲۰:۱۴).
۳. پولس هنگام تعلیم کلیسای قرنتس می گوید که اگر آنها برای شام در خانه کافران می روند، پس «هرگاه کسی از بیایمانان از شما دعوت میکند و میخواهید بروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید به خاطر وجدان». (اول قرنتیان ۲۷:۱)
۴. رویارویی پولس با پطرس در انطاکیه دقیقاً به دلیل مسئله قوانین غذایی یهودیان بود - پطرس "با غیریهودیان غذا خورد" (غلاطیان ۱۲:۲). اما هنگامی که "عده ای از جانب یعقوب آمدند ... [پطرس] شروع به عقب نشینی کرد" (آیه ۱۲). بنابراین، پولس نتوانست این را تحمل کند: «... ولی چون دیدم که به حقیقتِ انجیل به راستی گام بر نمیدارند، پیش روی همه پِطرُس را گفتم: «اگر تو که یهودی هستی، به شیوۀ امّتها و نه به شیوۀ یهود زیست میکنی، چرا امّتها را مجبور میسازی که به شیوۀ یهود رفتار کنند؟». (غلاطیان ۱۴:۲).
۵. پولس به همین ترتیب به ایمانداران کولسی می نویسد: «پس کسی دربارهٔ خوردن و نوشیدن و دربارهٔ عید و ماه نو و سَبَّت بر شما حکم نکند، زیرا که اینها سایۀ چیزهای آینده است، امّا بدن از آنِ مسیح است.» (کولسیان ۱۶:۲-۱۷)
۶. در اول تیموتائوس ۱:۴ می گوید «و به افسانهها و شجرهنامههای بیپایان دل نسپارند، که اینها مباحثات را، نه آن پرورش الهی را که در ایمان است پدید میآورد». طبق تعالیم پولس، ممنوعیت ازدواج و پرهیز از غذایی که خدا آفریده است، اشتباه است. زیرا هر چیزی که آفریده خداوند است نیکو است و اگر با شکرگذاری پذیرفته شود نباید آن را رد کرد زیرا با کلام خدا و دعا تقدیس می شود. (اول تیموتائوس ۳:۴-۵).
- اخلاق کتاب مقدس
مجموعه دروس دانشگاه الهیات مسترز (۲۰۲۲ اوکراین)
برگردان به پارسی مانی محمدی
留言