یکی از بزرگترین وسوسه‌هایی که در ارتباط با مذهب پدید می‌آید این است که تمام مذاهب را با هم برابر بدانیم. برای سالهای طولانی، به ما یاد داده‌اند که باید با مذاهب اصلی «همزیستی» داشته باشیم. در سالهای اخیر، این رویکرد بیش از پیش مطرح شده که کاتولیک رومی یکی از شاخه‌های مسیحیت راستین می‌باشد. اما این ادعا صحیح نیست. به بیان ساده، کاتولیک رومی یک مذهب بدعتی است که انجیلی متفاوت از انجیل عیسی را موعظه می‌کند. طرفداران و باورمندان این بدعت مسیحی نیستند و نباید آنها را برادران و خواهران خود در مسیح بدانیم.
ما نباید باورمندان کاتولیک رومی را مسیحی بنامیم، دلیل آن، تعالیم رسمی‌شان می‌باشد. در این مقاله، به برخی تفاوتهای آموزه‌ای که بین فرقۀ کاتولیک رومی و مسیحیت وجود دارد، خواهیم پرداخت.
انجیل دروغین کلیسای کاتولیک رومی
کتاب‌مقدس به وضوح تعلیم می‌دهد که همه گناه کرده‌اند و شریعت مقدس خدا را زیر پا گذاشته‌اند (روم ۲۳:۳). گناهکاران برای آشتی با خدا باید با ایمان نزد او آیند و هدیۀ رایگان نجات را از طریق قربانی عیسی مسیح بپذیرند (روم ۸:۵؛ روم ۱۳:۱۰). کتاب‌مقدس صراحتاً بیان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند از طریق اعمال به بخشش گناهان دست یابد (افسسیان ۸:۲-۹). نجات هدیه‌ای از جانب خداست که هیچ کس نمی‌تواند به خاطر آن به خود ببالد.
مطابق با تعلیم رسمی کلیسای کاتولیک روم، شخص برای نجات به تلاش و کوشش نیاز دارد. باید قدمهایی بردارد مثل، فیض حقیقی، ایمان، اعمال نیک، تعمید، شرکت در آیینها، توبه، بخشش گناهان و رعایت دستورها و احکام. به طور خلاصه، آن نجات‌شناختی‌ای که کلیسای کاتولیک رومی تعلیم می‌دهد، نظامی مبتنی بر اعمال است و شخص باید کاری انجام دهد تا به خدا برسد. در ذیل، نقل قولهایی از کاتشیزم کلیسای کاتولیک را آورده‌ایم.
ضرورت ایمان (محض نیست)
ایمان اصلی مهم در الهیات مسیحی است اما مطابق با کلیسای کاتولیک رومی، صرفاً یک جنبه از نظام نجات به شمار می‌رود. مطابق با کاتشیزم آنان:
· «ایمان برای نجات ضروری است. خودِ خداوند تصدیق می‌کند که «هر که ایمان آوَرَد و تعمید گیرد، نجات خواهد یافت. اما هر که ایمان نیاورد، محکوم خواهد شد.» (مرقس ۱۶:۱۶)
(کاتشیزم ۱۸۳).
بر طبق تعالیم رسمی کلیسای کاتولیک رومی، ایمان برای نجات ضروری است. تا اینجا خوب است، اما به اینجا محدود نمی‌شود. ایمان در الهیات کاتولیک رومی صرفاً نقطۀ آغاز است زیرا اعمال دیگر انسان را به آن اضافه می‌کنند- از جمله «کلیسا» و سنت.
شورا بر مبنای کتاب‌مقدس و سنت بنا شده و تعلیم می‌دهد که کلیسا -که اکنون بر روی زمین همچون یک زائر است- برای نجات ضروری است. (کاتشیزم ۸۴۶).
ضرورت تعمید
گرچه ما مسیحیان خوانده شده‌ایم تا با تعمید از خداوند پیروی کرده و با خداوند عیسی مسیح و کلیسایش متحد شویم، نباید تعمید را آیین یا فرمانی نجات‌بخش بدانیم. کلیسای کاتولیک روم تعمید را به عادل‌شمردگی ربط می‌دهد.
«عادل‌شمردگی یعنی فضیلتی که با رنج مسیح از آنِ ما می‌شود. با تعمید آن را دریافت می‌کنیم. در تعمید با عدالت خدایی که ما را عادل می‌سازد، همسو می‌شویم. هدف آن جلال خدا و مسیح است و هدیۀ حیات جاودان می‌باشد. تعمید عالی‌ترین عمل رحمت خدا است. (کاتشیزم ۲۰۲۰).
«تعمید برای نجات کسانی که انجیل برای آنان موعظه شده و فرصت شرکت در این آیین را داشته‌اند، ضروری است. کلیسا روشی بهتر از تعمید نمی‌شناسد که ما را از ورود به سعادت جاودان مطمئن گرداند...» (کاتشیزم ۱۲۶۷).
همانطور که می‌بینیم، بر طبق نظر کلیسای کاتولیک روم، تعمید آیینی ضروری است که شخص از طریق آن نجات می‌یابد. آنان به شکلی کفرآمیز ادعا می‌کنند: «کلیسا روشی بهتر از تعمید نمی‌شناسد که ما را از ورود به سعادت جاودان مطمئن گرداند.» منظور آنان از «کلیسا» کلیسای کاتولیک رومی است زیرا هیچ کلیسای دیگری را به رسمیت نمی‌شناسند. اساس ادعای آنان بر مبنای این باور است که «با تعمید در حیات فیض مسیح سهیم شده و گناه اولیه پاک می‌گردد» (کاتشیزم ۴۰۵). اشتباهات آنها به تعمید محدود نمی‌شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کلیسای کاتولیک رومی تا به امروز، مسیحیان پروتستان را بهعنوان خواهران و برادران خود نپذیرفته است. چرا باید کاتولیکهای رومی را به عنوان مسیحی قبول کنیم؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در سدۀ ۱۵، اصلاحگران به مخالفت با کلیسای کاتولیک رومی برخاسته و انجیل دروغینشان را فاش کردند. پروتستانها با فروش آمرزش (به معنای واقعی فروش نجات) و اعمال غیرکتاب‌مقدسی مذهب رومی اعتراض می‌کردند. بعدها، کلیسای کاتولیک رومی با جمله‌ای که از شورای ترنت ظاهر شده بود (۱۵۴۵-۱۵۶۳) به اصلاحگران اعتراض کرد، متنی که حاوی کلمات محکومیت آمیز بود و مستقیماً پروتستانها را نشانه گرفته بود. به جملاتی که رسماً در شورای ترنت، توسط کلیسای کاتولیک روم منتشر شده بود، دقت کنید. باید توجه داشت که کاربرد «آناتیما» عمدی است و منظور ایشان این است که هر کسی تعالیم پروتستانها را قبول کند، لعنت شده و به جهنم می‌رود.
در باب عادل‌شمردگی: شورای ترنت مفهوم عادل‌شمردگی محضِ ایمان را رد کرده و بر ضرورت اعمال تأکید نموده است: «اگر کسی بگوید که عدالت دریافت شده از طریق اعمال نیک محفوظ نیست و ارتقا نمی‌یابد، بلکه اعمال صرفاً ثمرات و نشانه‌های عادل‌شمردگی دریافت شده هستند، نه دلیل ارتقای آن، اناتیما بر او باد.» (جلسۀ ششم، کانن ۲۴).
در باب آیینها: در این زمینه، شورا دوباره بر کفایت آیینها برای نجات تأکید کرده و هر کسی را که اهمیت آن را انکار می‌کند، لعن نمود: «اگر کسی بگوید که این آیین‌های شریعت جدید با آیین‌های شریعت قدیم تفاوتی ندارند و صرفاً تشریفاتی متفاوت و ظاهری هستند، اناتیما بر او باد» (جلسۀ ۷، کانن ۱).
تبدیل جوهر: این شورا آموزۀ تبدیل جوهر را تایید کرده و هر آنکه را با آن مخالفت کند، لعن کرده است: «اگر کسی آیین عشای ربانی را که حاوی بدن و خون حقیقی و روح و الوهیت خداوندمان عیسی مسیح و لذا کل مسیح را رد کند، بر او آناتیما باد.» (جلسۀ ۱۳، کانن۱).
در باب اعمال و ارادۀ انسان: «اگر کسی بگوید که شخص گناهکار تنها با ایمان عادل می‌گردد، به این مفهوم که شخص برای دریافت فیض عادل شمردگی به هیچ چیز دیگری نیاز ندارد و لازم نیست آماده باشد و اراده‌اش را به حرکت درآورد، بر او آناتیما باد» (شورای ترنت، کانن‌هایی در باب عادل‌شمردگی: کانن ۹).
توجه کنید که چگونه ایشان «محضِ ایمان» را در تعالیم خود مستقیماً هدف قرار داده‌اند. آنان با این تعالیم کتاب‌مقدس که نجات تنها با ایمان به عیسی مسیح بدست می‌آید، بشدت مخالفت می‌کنند. علاوه بر این، تعلیم می‌دهند که ارادۀ بشری، ما را آماده می‌کند تا با خدا همکاری کرده و عادل گردیم. این تفکر با تعالیم کتاب‌مقدس کاملاً در تضاد است. کلیسای کاتولیک رومی مسیحیان پروتستان را به هیچ عنوان برادران و خواهران خود در مسیح نمی‌داند. چرا باید کاتولیکهای رومی را به عنوان مسیحی قبول کنیم؟
تکذیب شعار «فقط کتاب‌مقدس» توسط کلیسای کاتولیک رومی
در دوران اصلاحات، اصلاحگران، فهرستی از پنج اصطلاح کلیدی ارائه کردند که همچون پرچم در خاک عمل کرده و توضیح می‌دهد که اصطلاحگران در زمینۀ تعلیمات اساسی ایمان، در کجا ایستاده‌اند. این عبارتها به پنج sola اصلاحات معروف هستند.
Sola Scriptura (فقط کتاب‌مقدس)
Sola Gratia (فقط فیض)
Sola Fide (فقط ایمان)
Solus Christus (فقط مسیح)
Soli Deo Gloria (جلال فقط از آنِ خداست)
در رأس این فهرست فقط کتاب‌مقدس قرار دارد. کتاب‌مقدس به تنهایی هر آنچه را برای ایمان نجات‌بخش و اطاعت از خدا نیاز داریم، در اختیار ما قرار می‌دهد. شعار فقط کتاب‌مقدس عمداً در ابتدای این فهرست قرار گرفته زیرا اگر آموزۀ کتاب‌مقدس تحریف گردد، به تحریف و آلودگی سایر آموزه‌های اصلی نظیر نجات و کلیسا منجر خواهد شد. مطمئناً انکار این شعار توسط کلیسای کاتولیک روم به اشتباهات کارکردی در پرستش منتهی می‌شود، مثل دعا به قدیسین و بالا بردن نقش مریم به عنوان کسی که همه را نجات می‌بخشد. در شورای ترنت، کلیسای کاتولیک رومی به شکلی رسمی، آموزۀ اساسی فقط کتاب‌مقدس را به طور مستقیم نشانه گرفت.
در باب سنت و کتاب‌مقدس: این شورا از اقتدار و سندیت سنت مقدس و کتاب‌مقدس دفاع کرد و کسانی که این اقتدار دوگانه را رد کنند، لعن نمود: «اگر کسی تمام کتب و بخشهای آن را نپذیرد...چنانکه رسم است که در کلیسای کاتولیک خوانده شوند... بر او آناتیما باد» (جلسۀ ۴، کانن ۸).
کلیسای عیسی مسیح از دیرباز خطاناپذیری، اقتدار و کفایت کامل کلام خدا را پذیرفته است. اما کلیسای کاتولیک رومی مرتکب خطایی اسف‌بار شده و سنتهای خود را به کتاب‌مقدس اضافه کرده است. در حقیقت، این کلیسا به سنت اقتدار الهی بخشیده و آن را تا این حد بالا برده است. بنابراین، اگر کلیسای کاتولیک رومی رسماً تعلیمی را بهعنوان حقیقت می‌پذیرد- صرف نظر از آنچه کتاب‌مقدس می‌گوید- از مردم انتظار دارد که آن را مقدس، الهی و معتبر بدانند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وقتی کتاب‌مقدس به زبان معمول بشر ترجمه شد و این کار با مارتین لوتر شروع شد که آن را به آلمانی، و پیرو او ویلیام تیندال آن را به انگلیسی منتشر کرد، تسلط و کنترل از کلیسای کاتولیک روم برداشته شد. این جرقۀ اصلاحات بود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در طول تاریخ کلیسا، کلیسای کاتولیک رومی جنگیده تا دوباره بر کتاب‌مقدس مسلط شود. این کلیسا از کسانی مثل جان ویکلیف متنفر بود و ویلیام تیندال را به خاطر ترجمۀ کتاب‌مقدس به زبان عامیانه به قتل رساند. وقتی کتاب‌مقدس توسط مارتین لوتر به آلمانی و توسط ویلیام تیندال به انگلیسی منتشر شد، کنترل کلیسای کاتولیک رومی برداشته شد. این جرقۀ اصلاحات بود. در آن زمان مردم می‌توانستند کتاب‌مقدس را بخوانند و هنگامی که موعظه می‌شد، آن را درک کنند. کلیسای کاتولیک رومی به سنت اعتباری هم‌تراز با کتاب‌مقدس می‌دهد و هنوز هم سعی می‌کند با پایبند ساختن مردم به آنها، کنترل را به دست گیرد.
«از این رو، سنت مقدس و کتاب‌مقدس ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند زیرا هر دو یک سرچشمۀ الهی دارند و به نوعی یک چیز را شکل می‌دهند و به سوی یک هدف در حرکت هستند.» هر کدام از آنها در کلیسا راز مسیح را نمایان و پرثمر می‌گردانند، زیرا مسیح به خاصان خود وعده داده که «همیشه و تا پایان این عصر» با آنان می‌ماند.
کلام خدا احتیاجی به اضافه کردن متن یا ضمیمه ندارد. همانطور که پولس به تیموتائوس گفت، کلام خدا قادر به اصلاح و توبیخ و تعلیم است (دوم تیموتائوس ۱:۴-۵). اضافه کردن چیزی به کلام حقیقت، نه تنها خطایی کفرآمیز به کلام مقدس خداست، بلکه کفر به خودِ خداست. آیا خدا چیزی را فراموش کرد؟ آیا از چیزی چشم‌پوشی کرد؟ چه خطای وحشتناکی است این ادعا که کلام خدا کامل نیست! این خطا روح انسان را زیر لعنت می‌برد (مکاشفه ۱۸:۲۲-۱۹). آر. سی. اسپرول به درستی این نکته را خلاصه کرد که کلیسای کاتولیک رومی انجیل حقیقی عیسی را انکار کرده و نباید آن را به عنوان کلیسایی حقیقی به رسمیت شناخت:
همان لحظه‌ای که کلیسای کاتولیک رومی آموزۀ کتاب‌مقدسی عادل‌شمردگی محض ایمان را محکوم کرد، انجیل را انکار کرده و مشروعیت خود را زیر سوال برد؛ پس شهادت او به سایر تعالیم درست مسیحی هیچ اهمیتی ندارد. پذیرفتن آن به عنوان یک کلیسای معتبر کاری مهلک است زیرا این کلیسا همچنان تعلیم کتاب‌مقدسی نجات را رد می‌کند.
نتیجه اینکه، پروتستانها همچنان به کلیسای کاتولیک رومی اعتراض می‌کنند. تا زمانی که این کلیسا از موعظۀ انجیل دروغینِ مبتنی بر اعمال توبه نکند و تعالیم رسمی خود را عوض نکند و آن را با تعالیم خداوند ما عیسی مسیح که از کتاب‌مقدس (کتابی که کفایت دارد) منطبق نگرداند، نمی‌توانیم و نباید اعضای این کلیسا را به عنوان مسیحی بپذیریم.
ترجمه در خدمت «چهره به چهره»
نویسنده: جاش بیوس
منبع: وبسایت جی ۳
برای مطالعه مقاله به زبان اصلی کلیک کنید
